Pentagon, White House & Annapolis
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
21 November 2010 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Tijd voor een (wat lange, sorry) update! Voor mijn C&NM seminar gaan we bijna wekelijks op field trips in DC en omgeving (klinkt spectaculairder dan het is, believe me!), maar twee weken geleden stonden er wel twee bijzondere trips op het programma: Pentagon (maandag) en the White House (dinsdag). Ik moet er wel even bij zeggen dat dit niet de gebruikelijke "toeristentours" zijn. Voor iedereen die geïnteresseerd is in exclusieve kijkjes in Amerikaanse regeringsgebouwen: ga een periode studeren in DC en je krijgt een stuk meer voor elkaar.
Goed, het Pentagon. Via via had onze professor geregeld dat we een exclusieve tour kregen door het gebouw en de vleugel waar op 9/11 een vliegtuig crashte. Het was voor het eerst sinds 2001 (inderdaad, het jaar van de aanslagen) dat een groep van AU het gebouw in mocht (de professor was behoorlijk "smug about it" too). Foto's maken was helaas niet toegestaan...
Enfin, het eerste dat je ziet als je door de security heen bent is... Een mall. Dit is geen grapje. Het Pentagon heeft alles: stomerij, bloemist, juwelier, supermarkt, starbucks, restaurants, sportclub, bars... Alles wat medewerkers maar nodig zouden hebben is er te krijgen. Volgens ons betekende dat vooral dat medewerkers geen leven hebben buiten het Pentagon (= boze echtgenotes - zo te zien deed de bloemist goede zaken).
Er zijn veel lange gangen die soms vrij steil heuvelop- of afwaarts lopen. De binnentuin in het hart van het gebouw is heel mooi en een oase van rust. Het Pentagon leek mij verder vooral een plek waar je makkelijk de weg kwijtraakt. Wel is er veel veranderd sinds 9/11. Er zijn verschillende memorials en overal op de muren vind je kleine pijltjes op de plinten die licht geven in het donker - in het geval van een nieuwe aanslag vind je zo sneller en makkelijker de weg naar buiten, ook als alle gangen volstaan met rook (wat die dag het geval was).
De vleugel waar het vliegtuig is gecrasht is nu een memorial voor medewerkers en familie van de slachtoffers (niet openbaar voor publiek). Het komt neer op een marmeren altaar en steen met alle namen van de slachtoffers. Van de ruimte naast het monument hebben ze een kapel gemaakt (was van binnen niet erg sfeervol moet ik zeggen). De vleugel is verder van binnen en van buiten gerestaureerd, maar één steen (die opvallend donkerder is van kleur) hebben ze gehouden. Er staat - heel simpel - slechts 11 September 2001 in gegraveerd.
Daarna zijn we naar het officiële 911 memorial gegaan, wat overigens wel openbaar is. Was ook mooi en sfeervol hoor, maar persoonlijk vond ik die zwarte steen tussen de nieuwe witte muur een stuk indrukwekkender. Nog wat saillante details van onze gids: de vleugel waar het vliegtuig crashte werd tijdens 9/11 gerestaureerd, waardoor er die dag minder mensen op hun plek zaten dan normaal en er daardoor dus veel minder dodelijke slachtoffers waren. Daarnaast stuiterde het vliegtuig volgens ooggetuigen een keer op de grond voor het Pentagon voor het toestel het gebouw in vloog. Als dat niet was gebeurd, had het vliegtuig waarschijnlijk nog veel meer schade aangericht. Je bent natuurlijk in het Pentagon, dus je vraagt je soms af of ze wel de (hele) waarheid vertellen (conspiracy theories anyone?), maar ik vond het wel een mooi verhaal.
Dinsdag stond het Witte Huis op het programma. En dan de Press Briefing Room in het bijzonder. Helaas zonder President Obama (die zat in India :( ), maar toch leuk om mee te maken. Na het ondergaan van drie screeningen ("Are you really this person you say you are?") en een heuse body scan mochten we eindelijk naar binnen. Het press-gedeelte ligt aan de rechtervleugel van het gebouw. Het eerste wat opvalt: van buiten ziet het er een stuk meer glamourous uit dan aan de binnenkant. De meeste White House-journalisten (overigens allemaal Amerikaanse pers, dus naar die baan kan ik fluiten) werken met het nieuwste van het nieuwste apparatuur, maar het interieur van de ruimte waar ze hun werk doen (de kelder, zonder ramen!!) stamt ergens uit de jaren '70. Geinig weetje: Tom Hanks was een keer op bezoek en die vond het zulke abominable omstandigheden dat hij de journalisten een dag later een super de luxe espressoapparaat cadeau gaf.
Verder kregen we vooral meer weetjes te horen over de verschillende presidenten - Obama is inderdaad weinig spontaan en een stuk zakelijker dan zijn voorgangers. Opvallend is dat bij bijna alle Amerikaanse correspondenten die ik dit semester heb gesproken Bill Clinton veruit favoriet is/was.
Een dag later had ik (eindelijk!) een afspraak met een welbekende NOS correspondent. Zal het kort houden: als journalist werken in de VS is volgens hem allesbehalve eenvoudig en de tijden zijn er al helemaal niet naar (waar heb ik dat eerder gehoord?), maar het kan wél. Dus ik ga het in ieder geval proberen... Hoe het ook loopt, ik heb er weer een belangrijk contactpersoon bij en daar gaat het in de media om.
MariekeXx
P.S. De foto's hieronder zijn van een trip van afgelopen donderdag naar Annapolis in Maryland. Een historisch stadje aan de rand van de Chesapeake Bay waar mijn professor woont. We zijn eerst een uur of drie gaan zeilen (brrrrrr, want was het koud op het water!). Daarna snel een lokale oesterbar ingedoken, wat geshopt en uiteindelijk naar het huis van mijn professor gereden voor een uitgebreid diner. Kast van een huis (serieus, de keuken was zo groot als mijn appartement in de Clercqstraat) midden in de natuur met uitzicht op de Bay - niet verkeerd!
Goed, het Pentagon. Via via had onze professor geregeld dat we een exclusieve tour kregen door het gebouw en de vleugel waar op 9/11 een vliegtuig crashte. Het was voor het eerst sinds 2001 (inderdaad, het jaar van de aanslagen) dat een groep van AU het gebouw in mocht (de professor was behoorlijk "smug about it" too). Foto's maken was helaas niet toegestaan...
Enfin, het eerste dat je ziet als je door de security heen bent is... Een mall. Dit is geen grapje. Het Pentagon heeft alles: stomerij, bloemist, juwelier, supermarkt, starbucks, restaurants, sportclub, bars... Alles wat medewerkers maar nodig zouden hebben is er te krijgen. Volgens ons betekende dat vooral dat medewerkers geen leven hebben buiten het Pentagon (= boze echtgenotes - zo te zien deed de bloemist goede zaken).
Er zijn veel lange gangen die soms vrij steil heuvelop- of afwaarts lopen. De binnentuin in het hart van het gebouw is heel mooi en een oase van rust. Het Pentagon leek mij verder vooral een plek waar je makkelijk de weg kwijtraakt. Wel is er veel veranderd sinds 9/11. Er zijn verschillende memorials en overal op de muren vind je kleine pijltjes op de plinten die licht geven in het donker - in het geval van een nieuwe aanslag vind je zo sneller en makkelijker de weg naar buiten, ook als alle gangen volstaan met rook (wat die dag het geval was).
De vleugel waar het vliegtuig is gecrasht is nu een memorial voor medewerkers en familie van de slachtoffers (niet openbaar voor publiek). Het komt neer op een marmeren altaar en steen met alle namen van de slachtoffers. Van de ruimte naast het monument hebben ze een kapel gemaakt (was van binnen niet erg sfeervol moet ik zeggen). De vleugel is verder van binnen en van buiten gerestaureerd, maar één steen (die opvallend donkerder is van kleur) hebben ze gehouden. Er staat - heel simpel - slechts 11 September 2001 in gegraveerd.
Daarna zijn we naar het officiële 911 memorial gegaan, wat overigens wel openbaar is. Was ook mooi en sfeervol hoor, maar persoonlijk vond ik die zwarte steen tussen de nieuwe witte muur een stuk indrukwekkender. Nog wat saillante details van onze gids: de vleugel waar het vliegtuig crashte werd tijdens 9/11 gerestaureerd, waardoor er die dag minder mensen op hun plek zaten dan normaal en er daardoor dus veel minder dodelijke slachtoffers waren. Daarnaast stuiterde het vliegtuig volgens ooggetuigen een keer op de grond voor het Pentagon voor het toestel het gebouw in vloog. Als dat niet was gebeurd, had het vliegtuig waarschijnlijk nog veel meer schade aangericht. Je bent natuurlijk in het Pentagon, dus je vraagt je soms af of ze wel de (hele) waarheid vertellen (conspiracy theories anyone?), maar ik vond het wel een mooi verhaal.
Dinsdag stond het Witte Huis op het programma. En dan de Press Briefing Room in het bijzonder. Helaas zonder President Obama (die zat in India :( ), maar toch leuk om mee te maken. Na het ondergaan van drie screeningen ("Are you really this person you say you are?") en een heuse body scan mochten we eindelijk naar binnen. Het press-gedeelte ligt aan de rechtervleugel van het gebouw. Het eerste wat opvalt: van buiten ziet het er een stuk meer glamourous uit dan aan de binnenkant. De meeste White House-journalisten (overigens allemaal Amerikaanse pers, dus naar die baan kan ik fluiten) werken met het nieuwste van het nieuwste apparatuur, maar het interieur van de ruimte waar ze hun werk doen (de kelder, zonder ramen!!) stamt ergens uit de jaren '70. Geinig weetje: Tom Hanks was een keer op bezoek en die vond het zulke abominable omstandigheden dat hij de journalisten een dag later een super de luxe espressoapparaat cadeau gaf.
Verder kregen we vooral meer weetjes te horen over de verschillende presidenten - Obama is inderdaad weinig spontaan en een stuk zakelijker dan zijn voorgangers. Opvallend is dat bij bijna alle Amerikaanse correspondenten die ik dit semester heb gesproken Bill Clinton veruit favoriet is/was.
Een dag later had ik (eindelijk!) een afspraak met een welbekende NOS correspondent. Zal het kort houden: als journalist werken in de VS is volgens hem allesbehalve eenvoudig en de tijden zijn er al helemaal niet naar (waar heb ik dat eerder gehoord?), maar het kan wél. Dus ik ga het in ieder geval proberen... Hoe het ook loopt, ik heb er weer een belangrijk contactpersoon bij en daar gaat het in de media om.
MariekeXx
P.S. De foto's hieronder zijn van een trip van afgelopen donderdag naar Annapolis in Maryland. Een historisch stadje aan de rand van de Chesapeake Bay waar mijn professor woont. We zijn eerst een uur of drie gaan zeilen (brrrrrr, want was het koud op het water!). Daarna snel een lokale oesterbar ingedoken, wat geshopt en uiteindelijk naar het huis van mijn professor gereden voor een uitgebreid diner. Kast van een huis (serieus, de keuken was zo groot als mijn appartement in de Clercqstraat) midden in de natuur met uitzicht op de Bay - niet verkeerd!
-
22 November 2010 - 07:44
Rens Ulijn:
He Marieke, welke Nederlandse correspondent heb je gesproken? Toch niet de schoonzoon van Mrs Pelosi? Is ook een goeie manier om iets te bereiken daar: een invloedrijke Amerikaan 'cathcen' ;-) Succes en groeten uit Bloemendaal!
Rens -
22 November 2010 - 09:30
Nichie:
He nichie,
Fijn om te lezen dat alles goed gaat daar, leuk om eens vanuit inside iets te weten. Keep up the good work en doe maar goed netwerken, haha.
Dikke kus Nouk en Tijn en Marit
-
22 November 2010 - 12:09
Michiel:
Mooi weer nog wel, alleen aan de kouwe kant dus! Ziet er nog steeds goed uit... Nog maar 28 dagen en dan zijn we er al!!!!
Tot snel!
Kus,
Michiel -
22 November 2010 - 14:36
Desi:
Hoi Marieke,
leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt. En voor wat betreft dat werken als journalist daarginds... gewôôn deurdaauwe. Oh, ik zie het NOS journaal al helemaal voor me over een jaar of wat: 'over naar Marieke Leijnen in Washington'. -
22 November 2010 - 20:29
Nicole:
Hi meissie,
Fijn hé dat het wat kouder wordt; hebben wij die muts niet voor niets naar Washington vervoerd.
Wel een prachtig uitzicht op het water.
Groetjes,
Nicole. -
22 November 2010 - 21:37
De Papa:
Ja, ehh... zo houd je het nog wel een paar maanden vol. Ik zit op dit moment 27 beschouwingen van examenkandidaten na te kijken over het invriezen van eicellen, de Roma, Wilders etc.
Ze schrijven allemaal slechter dan jij. Dat dan weer wel.
Zoen -
23 November 2010 - 15:14
Marieke Leijnen:
@allemaal - Leuk, al die reacties! Fijn om te lezen dat het ook goed met jullie gaat. Als er nog nieuws is, let me know!
@Rens - Michiel Vos zit in NYC, dus dat gaat wat moeilijk. Maar wellicht niet eens zo'n slecht plan om hem ook even te mailen, thnx! Ik had overigens een meeting met Eelco Bosch van Rosenthal.
@Michiel - Willen jullie 's avonds een keer naar een sportwedstrijd? IJshockey of basketbal is een optie. Laat even weten of dit jullie wat lijkt, zodat ik kaarten kan reserveren.
@de papa - Het is mijn vak, dus dat mag ook wel ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
